بیا و برس به دادم
طرح چشمان قشنگت در اتاقم نقش بسته
شعر میگویم به یادت در قفس غمگین و خسته
من چه تنها و غریبم بی تو در دریای هستی
ساحلم شو غرق گشتم بی تو در شبهای مستی
خیال کردم میری از یادم تو رفتی ونرفتی از یادم
تو رفتی عاشق تر شدم از اولم بدتر شدم
صبح تا شب شده کارم که واسه چشمات بیدارم
تو به داد من رسیدی وقتی تنهاییم رو دیدی
تو به داد من رسیدی وقتی تنهاییم رو دیدی
تو به داد من رسیدی وقتی تنهاییم رو دیدی
تو نذاشتی برم از دست اگه چیزی هم هنوز هست
نازنینم امید شیرینم من بجز تو کسی نمیبینم
از اون روزی که رفتی یه روز خوش ندیدم
بجز صدای گرمت من چیزه دیگه ای ندیدم
زندگیم رو به پای تو دادم اون روزا نمیره از یادم
بیا و برس به دادم
البته از سحر خانوم هم معذرت میخوام آخه بی اجازه این مطلب رو
ازوبلاگش ور داشتم اما کمی ابتکار به خرج دادم و یه تغییراتی تو شعر دادم.
از من به شما یه نصیحت ( ) : جون من بیاین و اینقدر دروغ نگین اخه مگه چی میشه اونی که هستیم باشیم یعنی اینقدر کمبود داریم که بخوایم خودمونو پشت این اراجیف مخفی کنیم؟
بیاین ساده باشیم که سادگی بهتر از هر چیزیه( میگم ساده باشیما نه خر باشیم که هر کی هر کاری خواست در موردمون انجام بده )
دلم برای خیلیا تنگیده از همه بیشتر(؟ ؟ ؟ ؟) و دوستان باحالی که روزهایی با هم داشتیم آخه تو که نمیدونی////////
دلم گرفته از ادمایی که میگن دوستت دارم اما معنیشو نمیدونن، 
ازآدمایی که میخوان ماله اونا باشی اما خودشون ماله تو نیستن،از اونایی که زیر بارون برات میمیرن و وقتی افتاب میشه همه چیز یادشون میره......
وای چه روزای سختی رفت و سخت تر اومد
راستی واسه محمد هم دعا میکنم که از دانشگاه قبول شه
انشا الله
شما هم دعا کنین!
